Główną formą realizacji projektu “Mentoring w biznesie” realizowanego przez polskich partnerów Lubelską Fundację Rozwoju, Stowarzyszenie B4 oraz Związek Gmin Lubelszczyzny były rozmowy między mentorami i mentee. W ich efekcie okazało się, że mentor jest niezwykle ważną osobą dla mentee. Stanowi dla niego swoisty autorytet  i 100 proc. wiedzy oraz doskonałości w danej dziedzinie. Ideą mentoringu jest inspirowanie ludzi do życia bardziej twórczego i wykraczającego poza ogólnie przyjęte standardy. Mentor staje się zatem osobą, która w swoim mentee potrafi obudzić aspiracje do takiego życia.

Czytaj więcej o projekcie:

1. Czym jest mentoring? Pierwsze projekty mentoringowe w Polsce
2. Rozwój i inwestycja w przyszłość biznesową. Wnioski po projekcie mentoringowym

Ten projekt był inspiracją do zastosowania mentoringu w kilkunastu przypadkach, które dają podstawę do sformułowania konstruktywnych wniosków z sesji mentoringowych.

Mentor i mentee – wzajemne relacje

Bardzo ważną kwestią na początku stała się rekrutacja mentorów, która okazała się równie ważna jak i rekrutacja mentee. Doświadczenia z relacji mentoringowych wskazały bowiem różną i niezwykle wartościową perspektywę widzianą przez mentorów w porównaniu z perspektywą mentee. Oznaczało to w praktyce różne oczekiwania zarówno ze strony mentorów jak i ich uczniów. W trakcie bieżących rozmów z mentorami, nie zgłaszali oni żadnych problemów i pracowali wg zaleceń poszkoleniowych. Jednak w kilku przypadkach okazało się, że mentorzy oczekiwali wyższego poziomu wiedzy biznesowej od mentee. Wiedza ta, ich zdaniem, stanowi punkt wyjścia do podjęcia każdej działalności zawodowej. Zupełnie inaczej tę sytuację postrzegali mentee. Oczekiwali oni od mentora podstawowych informacji nt. procedur i formalności potrzebnych do założenia własnej firmy i uzyskania dotacji z Urzędu Pracy. Stąd niektórzy mentorzy zasugerowali wniosek, aby rekrutacja dotyczyła wyłącznie osób, które założyły już działalność gospodarczą i prowadzą ją conajmniej przez rok. Kolejnym ich wnioskiem wynikającym z doświadczenia mentoringowego było to, aby mentee posiadali określony pomysł na swój biznes.

Mentor i mentee – wyznaczanie celów

Dwie pierwsze godziny spotkania mentoringowego były poświęcone obopólnemu poznaniu się i wyznaczeniu celów.
W oparciu o te działania mentorom nasuwały się różne wnioski i spostrzeżenia. Mentor mógł więc na przykład określić, że czasami mentee nie posiadają kompletu cech osoby przedsiębiorczej. Wynikło z braku wiedzy mentee na temat zarządzania. Jednak  w  związku z tym, że w opinii mentora mentee okazał się człowiekiem kreatywnym, lecz z brakami w wykształceniu ekonomicznym, mentor skłonił go do zapisania się na studia. Ponadto pomógł mu wynegocjować 1/3 czesnego, pomagał mu też w nawiązaniu kontaktów biznesowych i w rozszerzeniu jego obecnego biznesu. Efektem wspólnej relacji mentoringowej było nawiązanie się głębokich więzi między mentorem z mentee, który zaczął dokładnie orientować się w tym, czego tak naprawdę chce.

🎥 Zapraszamy do obejrzenia webinaru, z którego dowiecie się jak żyć, żeby osiągać cele?

Oglądaj teraz: W jaki sposób ustalić cele i zaplanować szczęśliwe życie?

Mentoring jako świadomy rozwój

Mimo braków w edukacji biznesowej mentee, mentorzy bardzo mocno angażowali się w relacje z nimi. Czasami sam początek tej relacji nie był zbyt obiecujący, lecz później mentor stwierdzał, że jego mentee bardzo się przykłada do kolejnych spotkań i realizuje zadania domowe.

Dla wielu mentee był to pierwszy tego rodzaju kontakt z mentorem i coachem. W odczuciu mentee dzięki tym spotkaniom zbudowali oni większą samoświadomość i samopoznanie. Stwierdzili, że po sesjach mentoringowych otrzymali obraz psychologiczny swojej osoby i że było to najlepsze szkolenie w ich życiu. Niektórzy po trzech pierwszych sesjach z sukcesem nakreślili własny plan działania i dzięki temu zyskali konkretne rozwiązania biznesowe. Ustalili też wstępne cele i zgodzili się z tym, że cele mogą ewoluować.

Mentoring biznesowy – praktyczne umiejętności

Mentee, którzy prowadzą już swoją działalność, zrobili podczas sesji mentoringowych analizę postaw przedsiębiorczych, dokonali ich doboru oraz analizowali samo przedsięwzięcie. Nauczyli się wyciągać wnioski w zakresie dokonywania niezbędnych zmian w dotychczas istniejącej firmie. Nabyli też wiedzę na temat konieczności obserwowania rynku i działań konkurencji oraz niezwykle ważnej rzeczy: nie patrzeć na szybki zarobek, tylko krok po kroku budować firmę i zaufanie w biznesie. Bowiem biznes nowej ery nie jest ukierunkowany wyłącznie na przychód i zysk, lecz na inspirowanie innych do tworzenia własnej wizji, opartej na przestrzeganiu podstawowych wartości. Zysk pojawi się jako konsekwencja realizowania takiej właśnie wizji.

Tylko jedna na kilkanaście relacji mentoringowych została przerwana przez mentee. Okazała się nieudana. W związku z tym głęboko uzasadnioną jest możliwość samodzielnego  wyboru mentora przez mentee. Wybierali go oni w oparciu o CV, jakie było dla nich dostępne. W przypadku relacji, która upadła, mentor widział głęboki problem ze spójnością wewnętrzną swojego mentee, która oznaczała, że mentee jedno mówi, a co innego robi.

Więzi, które nawiązały się w pozostałych przypadkach między uczestnikami  mentoringu, spowodowały wyrażenie przez nich chęci kontynuowania tych relacji także i po zakończeniu projektu.